سیاهی زینت‌ شب نیست، شب ‌را زینت از ماه است            اگر هادیِ او باشی خوشا هرکس که گمراه است

من از آئینۀ "بَل هُم أَضَل"ها خوب فهمیدم            از انسان برتر آن حیوان که از شأن تو آگاه است

هزاران ابن‌اَکثَم از حضورت فیض می‌بردند            که ریگی در میان کوه چیزی کمتر از کاه است

تویی بالاتر از بالا و ما پائین‌تر از پائین            میان ما و تو بیش از زمین تا آسمان راه است

نخواهد رفت تا معراجِ درک تو خیال ما            که نخل قدر تو بالا و دست عقل کوتاه است

تمام گوش‌ها را تـشنۀ جام سخـن کردی            که‌ در دنیا هرآن‌ چیزی‌که شیرین ‌است دلخواه‌است

به هر تصویر از آئینه‌های "جامعه" خواندیم            که هر معصوم یک آئینۀ شفافِ الله است

روایات شما آنقدر دل ‌برده از این شاعر            که تنها از مضامین شما دم می‌زند تا هست